| مطالعه عددی و آزمایشگاهی فاصله شیر پروانه‌ای از شیر هاول‌بانگر (مطالعه موردی: سیستم تأمین نیاز آبی پایین‌دست سد خداآفرین) |
| کد مقاله : 1021-IHA |
| نویسندگان |
|
امید امین‌الرعایایی1، یونس امین پور *2، دکتر کاویان پور، محمد رضا3، سامان نیک‌مهر4 1دکترای مهندسی عمران، گروه سازه‌های هیدرولیکی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران 2کارشناس پژوهشی 3استاد گروه سازه‌های هیدرولیکی، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران 4استادیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه کردستان، سنندج |
| چکیده مقاله |
| سازه‌های کنترل در سدهای بزرگ از جمله ابنیه مهم در سازه‌های هیدرولیکی می‌باشند. شیرهای مخروط ثابت و پروانه‌ای یکی از این نوع سازه‌ها هستند که به‌صورت متداول در تونل‌های تخلیه‌کننده تحتانی و آبگیرهای تونلی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تعیین فاصله بهینه بین دو شیر هاول‌بانگر و پروانه‌ای به‌گونه‌ای که آشفتگی جریان خروجی از شیر پروانه‌ای، قبل از ورد به شیر هاول‌بانگر، از بین رفته و جریان با توسعه‌یافتگی کامل به شیر هاول‌بانگر برسد، یکی از موضوعات بسیار مهم و ضروری در زمان طراحی و اجرای آنها محسوب می‌شود. لذا هدف اصلی مطالعه حاضر، مطالعه و بررسی فاصله بهینه بین شیرهای هاول‌بانگر و پروانه‌ای می‌باشد. به همین منظور فواصل مختلف با استفاده از مدل عددیFlow 3D بررسی گردید. بر اساس مطالعه عددی انجام‌شده، پارامترهای توزیع سرعت، انرژی آشفتگی جریان و شکل‌گیری ورتیسیته به‌عنوان معیارهای تعیین فاصله طولی مناسب مورد بررسی قرار گرفتند. بر همین اساس، مناسب‌‌ترین فاصله بین شیر پروانه‌ای و شیر هاول‌بانگر تعیین شده و مدل فیزیکی بر اساس فاصله بهینه استخراجی از شبیه‌سازی عددی، مورد ارزیابی قرار گرفت. |
| کلیدواژه ها |
| شیر هاول‌بانگر، شیر پروانه‌ای، Flow 3D، مدل فیزیکی، فاصله بهینه. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |