بررسی آزمایشگاهی اثر پوشش گیاهی بر توسعه زمانی حفره آبشستگی اطراف پایه پل در جریان غیرماندگار
کد مقاله : 1066-IHA
نویسندگان:
یوسف رجبی زاده *1، سید علی ایوب زاده2، کورش قادری3
1دانشجوی کارشناسی ارشد گروه سازه های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2استاد گروه سازه های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3دانشیار بخش مهندسی آب، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده مقاله:
عوامل مختلفی همواره موجب تخریب و شکستگی پل‌ها می‌شوند که آبشستگی موضعی اطراف پایه‌های پل یکی از مهمترین عوامل مخرب پل‌ها می‌باشد. در تحقیق حاضر تأثیر پوشش گیاهی بر تغییرات توسعه زمانی آبشستگی اطراف پایه پل در شرایط جریان ماندگار و غیرماندگار بررسی شده است. در آزمایش‌ها از دو نوع پوشش گیاهی انعطاف‌پذیر و صلب با پنج تراکم مختلف استفاده شد. نتایج نشان داد تراکم 24 درصد بهترین عملکرد را در کاهش حداکثر عمق آبشستگی دارد. همچنین کارایی نوع صلب پوشش گیاهی نسبت به حالت انعطاف‌پذیر در کاهش عمق آبشستگی بیشتر بود. توسعه زمانی حفره آبشستگی در تراکم‌های مختلف بسیار نزدیک به یکدیگر بودند اما در تراکم 24 درصد تأخیر بیشتری دیده شد. تغییر زمان پیک هیدروگراف در آزمایشات جریان غیرماندگار بر هر دو مدل پوشش گیاهی انعطاف‌پذیر و صلب تأثیر چندانی نداشت و مشابه آزمایشات با هیدروگراف اصلی بود و تنها تفاوت در جزئیات نمودار توسعه زمانی آبشستگی بود.
کلیدواژه ها:
آبشستگی موضعی، پایه پل، پوشش گیاهی، توسعه زمانی، هیدروگراف
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
هجدهمین کنفرانس هیدرولیک ایران