ارزیابی برخی از روابط برآورد عمق آب‌شستگی پایه پل
کد مقاله : 1284-IHA
نویسندگان:
سمیه سلطانی گردفرامرزی1، سید ابوالقاسم میرزازاده میبدی *2
1استادیار گروه علوم و مهندسی آب. دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی. دانشگاه اردکان
2دانشجوی کارشناسی گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان
چکیده مقاله:
آبشستگی موضعی در پایه پل‌ها و تکیه‌گاه‌ها در بسترهای آبرفتی مهم‌ترین دلیل تخریب فنداسیون پل‌ها است و پیش‌بینی مقدار آبشستگی در پایه و تکیه‌گاه پل مهم‌ترین دغدغه در علوم مهندسی است. پیش‌بینی نادرست عمق آب‌شستگی می‌تواند باعث تحمیل هزینه‌های گزاف در پل‌سازی و هم چنین به خطر افتادن جان هزاران انسان شود. به همین دلیل پیش‌بینی درست و دقیق عمق آب‌شستگی در هنگام طراحی پل‌ها لازم و ضروری است. روابط زیادی توسط محققین ارائه شده است که تقریباً همه آنها بر اساس داده‌های آزمایشگاهی توسعه یافته‌اند. اعتبارسنجی این روابط به منظور اطمینان از تخمین درست عمق آبشستگی ضروری است. در این مطالعه شش رابطه تخمین حداکثر عمق آبشستگی (ملویل و سادرلند، شن و همکاران، Hec-18، لائورسن و تاچ، داورن و فروهیش) برای ارزیابی با استفاده از 300 مجموعه داده اندازه گرفته شده از رودخانه‌ها، گزارش شده در منابع انتخاب شدند. سه آزمون آماری به منظور تعیین بهترین رابطه با کمترین خطا انجام شد. مقایسه نتایج بدست آمده از مدل‌های پیشنهاد شده و داده‌های موجود نشان داد که از مدل داورن و سپس مدل لائورسن و تاچ بهترین نتیجه و مدل ملویل و سادرلند نسبت به سایر مدل‌ها نتیجه غیر منطقی‌تری حاصل می‌شود. همچنین با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آنالیز ابعادی یک رابطه رگرسیون غیر خطی چند متغیره به منظور تخمین حداکثر عمق آبشستگی موضعی پایه پل بدست آمد. مدل جدید با کمترین خطا و بیشترین ضریب همبستگی تخمین مناسبی از حداکثر عمق آبشستگی ارائه می‌دهد.
کلیدواژه ها:
عمق آبشستگی، اعتبارسنجی، تخمین، مدل فیزیکی، رگرسیون غیرخطی چند متغیره
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
هجدهمین کنفرانس هیدرولیک ایران