بررسی پتانسیل آسیب پذیری آبخوان به روش DRASTIC (مطالعه موردی: آبخوان دشت یاسوج)
کد مقاله : 1286-IHA
نویسندگان:
پوریا انوری *1، علیرضا فریدحسینی2، کامران داوری3، سعید رضا خداشناس3، عادل احمدی حسینی4
1گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد مشهد
2دانشیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
3استاد گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد
4گروه مهندسی عمران دانشگاه صنعتی شریف
چکیده مقاله:
شناسایی و تهیه نقشه پهنه بندی مناطق آسیب پذیر آبخوان، یعنی مناطقی که امکان نفوذ و پخش آلاینده ها از سطح زمین به سیستم آب زیرزمینی وجود دارد، یک ابزار مدیریتی مناسب برای جلوگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی می باشد. در مدل دراستیک (DRASTIC) از مشخصه های موثر در ارزیابی آسیب پذیری آبخوان آب زیرزمینی شامل عمق سطح ایستابی، شبکه تغذیه، جنس آبخوان، نوع خاک، شیب توپوگرافی، مواد تشکیل دهنده منطقه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی استفاده می شود که به صورت هفت لایه در نرم‌افزار ArcGIS تهیه شدند و با وزن دهی و رتبه بندی و تلفیق هفت لایه فوق، نقشه نهایی آسیب پذیری آبخوان نسبت به آلودگی تهیه گردید. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد بیشترین درصد پتانسیل آسیب پذیری مربوط به کلاس خیلی کم است که در گستره آبخوان وجود دارد. همچنین بیشترین مقدار آلودگی مربوط به نواحی غربی و جنوب غربی آبخوان است که هرچه به مناطق شمالی آن نزدیک می‌شویم از پتانسیل آلودگی کاسته می‌شود.
کلیدواژه ها:
آسیب پذیری آبخوان، مدل DRASTIC، آبخوان یاسوج، آب های زیرزمینی
وضعیت : مقاله برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
هجدهمین کنفرانس هیدرولیک ایران